Wat een luxe

Wat een luxe om in een warm bed te slapen, terwijl jij op de grond slaapt, in een tent, bij 9 graden en wind.
In mijn kamer slapen we met zijn tweeën, in jouw tent slaap je met zijn vieren, naast je huilt een kind.
Ik pak een extra deken wanneer ik het koud heb, jij heb er maar één.
Ik maak thee voor mijn ontbijt, jij zou dat willen, maar de elektriciteit werkt al een tijdje niet.

Wat een luxe om elke dag een baan te hebben, jij mag wettelijk gezien niet werken.
Ik kan van mijn zelfverdiende geld goed leven. Jij moet met €90,- zien rond te komen in een maand.
Ik koop chocola en een gebreide trui, jij koopt plasticfolie en een pallet voor je tent.
Er staan 2 fietsen bij ons appartement, daar heb jij simpelweg geen geld voor.

Wat een luxe om niet bang te hoeven zijn om 's nacht naar het toilet te moeten, jij durft het niet.
Mijn 5 Meter naar de wc zijn licht, jouw 200 zijn volkomen zonder licht.
Ik voel me ook 's nachts absoluut veilig in mijn huis, jij geeft de voorkeur om oplettend om je heen te kijken, voor mannen met messen.
Als ik wegga sluit ik deur van mijn appartement, jouw radiator is gister gestolen.

Wat een luxe dat ik niet in de rij hoef te staan bij de supermarkt, jij wacht elke keer 3 uur voor je kamp maaltijd.
's avonds maak ik pannenkoeken, veranderingen in jouw maaltijd wordt altijd vergeten.
Ik kan zoveel eten als ik wil en meer, jij moet tevreden zijn met 800 gram per dag.
Ik ben opgegroeid in een paradijs, jij op een verschrikkelijke plek op deze aarde.

Wat een luxe dat ik een beschermde jeugd heb gehad, jouw kleintje kent alleen een trieste wereld.
Op mijn vrije dag vaar ik naar Turkije voor 20 euro, jij hebt 1000 euro betaald aan smokkelaars voor dezelfde route.
Ik kan staan op het dek van de boot in de zon, jouw overtocht was donker, gevaarlijk en in een kleine plastic boot.
Mijn boot vaart comfortabel door de golven, jij bent gedurende 3-5 uur constant in nood.

Wat een luxe om een warme douche te hebben, jouw douche is koud en vies.
Ik kan zitten op een schoon toilet, de wc's in kamp worden gebruikt door velen, dat jij het liever doet in de bosjes.
Voor de deur van mijn woning is gras, voor het kamp ligt ervan 3 dagen uitwerpselen.
Ik geniet van de frisse strandlucht, de kinderen van jouw buren verbranden plastic, een ongelooflijke stank.

Wat een luxe om voor een paar uur alleen te durven zijn, jij zou willen dat je dat soms kon doen.
Er zijn 900 mensen in mijn dorp, in kamp zijn er al 19.000 en meer.
Ons huis heeft lege ruimtes, de weg naar jouw tent wordt geblokkeerd door andere tenten.
Na mijn dienst geniet ik van de rest, jou is dit al lang geweigerd.

Wat een luxe om een stevige muur te hebben, bij jouw kruipt er een muis in je tent.
Mijn familie belt dat we gaan kamperen van de zomer, jouw jongste vraagt: "mam hoe is het eigenlijk om in een huis te wonen?"
Mijn zusje blijft vertellen over de stress van school, jouw kleintje heeft het zelfs van buitenaf niet gezien.
Mijn broer gaat naar de schaatsbaan, jouw zoon zou graag naar een speeltuin gaan.

Wat een luxe om grenzeloos te kunnen bewegen, de wegen naar Europa zijn voor jouw illegaal.
Ik kan op elk moment reizen, jij had graag de keuze gewild.
Mijn plannen voor Lesbos zijn al lang duidelijk, maar waar ga jij heen?
Ik blijf hier voor ongeveer 1 maand, hoelang verwacht jij hier te zijn acht, negen of tien?

Jij en ik, ik en jij, we zijn beide mensen, we verdienen dezelfde waardigheid.
Maar Europa kijkt weg. Hoe kunnen ze wegkijken van wat er gebeurd in Moria en bij hun grenzen?
Waar zijn de mensenrechten van Europa, die anders altijd zo luid en duidelijk zijn?
Waar zijn de helpende stemmen van de Europese ministers van buitenlandse zaken, die zich grote zorgen maken over je leefomstandigheden?
Wie wacht op hen, wie zoekt er naar mogelijke oplossingen?
En wie van de Europese burgers zou je willen vergezellen tijdens je vlucht uit de oorlog?


Mijn tijd zit er al weer op. Er is hier veel gebeurd. Goede momenten, maar ook momenten van spanning. Dankbaar voor alles wat ik hier mocht doen. Verdrietig omdat ik nu weg moet, terwijl we nu juist graag hulp zouden willen bieden.

Bid voor Lesbos, de Grieken, de vluchtelingen, de vrijwilligers, alle organisaties en leiders.
Dank voor alle vriendschap, liefde en God's werk in kamp.